ZomerZotheid met VdS
De zomer is begonnen! Een heerlijk seizoen. Waarin je vroeg gewekt wordt door gezang van vogels, waarin je de krant uitspelt met een kop koffie in de tuin, waarin je luncht op het terras en waarin de avonden zacht en ontspannen zijn. Hét seizoen om tijd te nemen voor dat meeslepende boek en een verfrissend drankje aan het strand of de zwembadrand.
Dat het arbeidsrecht net zo spannend en pakkend kan zijn bewijzen tal van uitspraken. Met deze nieuwsbrief vermaken wij u deze zomermaand graag met onze vrije vertaling van spraakmakende zaken uit het eerste half jaar van 2018. Gaat u er lekker voor zitten?
“Driving home for Christmas”
We beginnen met een uitspraak van begin dit jaar, waarbij de ellende voor de betreffende werknemer begint bij de beruchte kerstborrel. De borrel die al tot menig ontslag op staande voet heeft geleid. Zo ook in deze zaak van het hof Arnhem-Leeuwarden.
De bewuste kerstborrel van een onderneming die actief is in de transportsector, vindt plaats op – hoe kan het ook anders – een koude decemberavond in de bar van het plaatselijke hotel. Het voltallige personeel is aanwezig. De vrachtwagenchauffeurs, de monteurs en het kantoorpersoneel. Eén van de medewerkers van het kantoor, een rijinstructeur, heeft die middag met een planner van het transportbedrijf afgesproken dat hij in één van de vrachtwagens van het bedrijf kan slapen. Dat scheelt hem een rit naar huis. Zonder zorgen geniet de werknemer van al het lekkers dat op de kerstborrel voorbij komt en de drankjes volgen elkaar snel op. Wanneer het feest op zijn einde loopt druppelen de vermoeide maar tevreden collega’s langzaam het hotel uit. Zo ook de rijinstructeur. Het idee om in een vrachtwagen te slapen leek hem kennelijk niet zo aantrekkelijk meer en hij gaat op zoek naar zijn eigen auto. Met meer alcohol dan bloed in zijn lichaam, kruipt hij achter het stuur en rijdt weg.
Net nadat de rijinstructeur van radiozender heeft gewisseld en ongecontroleerd mee wiegt op het nummer “I’m driving home for Christmas’, wordt hij opgeschrikt door een harde knal. Hij is frontaal gebotst op een andere auto. De schade aan beide auto’s is aanzienlijk en de politie wordt gebeld. De rijinstructeur, die het doorbrengen van de nacht in de slaapcabine van een vrachtauto toch te oncomfortabel vond, slaapt uiteindelijk zijn roes uit in een cel. Na een brakke zondag en een lange busrit op de maandagochtend, komt hij weer op kantoor. Direct wordt hij ter verantwoording geroepen bij de directeur en de aanwezige HR-manager schuift een brief onder zijn neus. “Betreft: ontslag op staande voet”, ziet de rijinstructeur bovenaan de brief staan.
Drie raadsheren van het hof Arnhem-Leeuwarden buigen zich over deze zaak. Is het ontslag op staande voet terecht gegeven? De werkgever stelt zich op het standpunt dat het gedrag van de werknemer onverenigbaar is met zijn functie, maar volgens de werknemer houdt hij zich alleen bezig met het geven van voorlichting over brandstofgebruik. Alcohol in het verkeer is daarbij helemaal niet aan de orde, volgens zijn zeggen. “Vertelt u daarmee wel het hele verhaal, meneer?” Vraagt één van de raadsheren streng. “Ik lees hier namelijk ook dat u rijtrainingen geeft aan chauffeurs, waarbij veilig rijden één van de speerpunten is. U vervult dus eigenlijk een voorbeeldfunctie.” De advocaat van de werknemer ziet aan de fronsen van de raadsheren dat de zaak de verkeerde kant op gaat en probeert de positie van de werknemer nog te redden door te stellen dat het incident zich in privétijd heeft afgespeeld, maar deze laatste reddingsactie mag niet baten, want het alcoholgebruik deed zich voor tijdens een personeelsfeestje wat volgens het hof een ‘werk gerelateerde samenkomst’ is. Het ontslag op staande voet is daarom terecht gegeven, oordeelt het hof.
De rijinstructeur kijkt beteuterd naar zijn advocaat. De kater, die komt later.
De druppel
28 jaar werkte ik als schilder bij een schilder- en onderhoudsbedrijf. Niet mijn droombaan, maar als de zon scheen en ik met leuke collega’s kon samenwerken, dan had ik niet veel te klagen. Aan die leuke collega’s schortte het alleen de laatste jaren nog weleens en ik denk ook dat niet iedereen heel erg op mij gesteld was. Ik ben een flapuit, recht voor zijn raap. Goudeerlijk. Als iets niet zint, dan zeg ik dat ook luid en duidelijk. Alleen kan niet iedereen dat waarderen. Ik heb er zelfs een officiële waarschuwing voor gekregen. Ze vonden mij respectloos. Overdreven gedoe vind ik het. Elk vogeltje zingt zoals ’t ie gebekt is toch? Mensen moeten niet zo snel op hun teentjes getrapt zijn.
Oké, ik geef toe. Die ene keer ging ik iets te ver, maar de emoties zaten hoog. Ik werd ziek en moest re-integreren. De dokter zei dat ik een aanpassingsstoornis had. Stress als gevolg van veranderingen. Dus ik mocht het wat rustiger aan doen. Althans, dat dacht ik. Ik voelde mij niet op en top, dus ik dacht; ik gaat effu legguh. Peukie erbij. Maar de baas zag dat en riep dat ik weer aan het werk moest. Dat schoot mij op dat moment in het verkeerde keelgat. Heb ’t ie nou een bord voor z’n kop, hij weet toch dat ik gestrest ben? En wat deed ik vervolgens. Juist. Ik trok mijn grote mond open: “Als je nou niet opflikkert, gooi ik deze emmer water over je heen”. En ik ben een man die altijd de daad bij het woord voegt, dus de baas droop even daarna zeiknat af.
Zelf vond ik het erg vermakelijk. Mijn stress werd er in ieder geval minder door. Op dat moment dan. Vervolgens raakte ik namelijk verwikkeld in een juridische strijd. Tot aan het hof heb ik voor m’n eigen doorgevochten, maar die rechters begrijpen het niet. Kijk, dat een emmer water over een leidinggevende heen gooien niet heel handig is, begrijp ik ook. Maar dat het volgens de kantonrechter en het hof een reden is voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst, vind ik overdreven. “Verwijtbaar handelen” noemde ze het. Mijn advocaat zei nog dat we het op mijn ziekte moesten gooien: de stoppen sloegen door als gevolg van de spanning. Ik was prikkelbaar en emotioneel, maar volgens de rechters wist ik ondanks dat nog heel goed wat ik deed. Dat ik al eerder een officiële waarschuwing had gekregen, hielp ook niet mee. Een gewaarschuwd man telt voor twee, vertelden ze mij.
Ach, ze zoeken het maar uit. Ik ga wel voor mezelluf beginnen. Hebt u nog een klussie?
Linke soep
“Nu ben ik écht klaar met die man. Hij heeft al twee berispingen en een schriftelijke waarschuwing gehad en nu dít! Ik had hem gezegd dat hij met het budget van € 125,= met collega’s in de bedrijfskantine een soepje en een broodje kroket kon gaan eten. Eén ding staat als een paal boven water: die man zet hier geen stap meer over de drempel! Hoe hij het hier überhaupt 12,5 jaar heeft kunnen volhouden, is mij een raadsel!” Terwijl zijn collega zacht grinnikt om de onbewuste woordspeling, pakt de leidinggevende zijn telefoon uit zijn broekzak om de advocaat te bellen.
De betreffende werknemer zag de viering van zijn jubileum toch iets anders dan zijn leidinggevende. Met een groep van zo’n 30 collega’s vierde hij zijn jubileum in de bedrijfskantine. Vol enthousiasme nam hij een muziekinstallatie met microfoon mee naar binnen en begon te speechen, terwijl de collega’s zich onderwijl met een rommelende maag afvroegen waar de soep en broodjes kroket bleven. Na zijn speech verdween de jubilaris kort uit de kantine en bij terugkomst was hij niet alleen. Gewapend met olie, slagroom en een zweepje liep een schaars geklede dame voor hem uit. De muziekinstallatie ging aan en de dame voerde haar act uit, zich geenszins beteugeld voelend door het feit dat ze over een lunchtafel kroop, waar de broodkruimels van de dag ervoor nog zichtbaar waren. Even later verliet de dame de kantine, rode oortjes achter zich latende.
De kantonrechter zucht. Hij kan zich nog steeds verbazen over de inhoud van de dossiers die zijn bureau bereiken. Hij kijkt over de rand van zijn leesbril naar de werknemer. “Meneer, als ik het goed begrijp heeft u zelf, voor uw jubileum, een striptease act geregeld?” Er valt een stilte en de werknemer knikt. “En vervolgens heeft u een klant gevraagd om voor u te liegen door uw werkgever te laten weten dat hij de act, als verassing voor u, had geregeld?” “Nou uh”, stamelde de werknemer, “dat zit toch iets anders. Dat vroeg ik pas na de act, toen het pas tot me doordrong dat het inhuren van een stripper ongepast was.” De kantonrechter kijkt bedenkelijk en bladert nogmaals door de stukken, terwijl hij ondertussen onhandig kuchend het geluid van zijn rammelende maag probeert te onderdrukken. Het is zijn laatste zitting voor de lunch. De kantonrechter twijfelt of de werknemer nu inderdaad onhandig en naïef is geweest, of dat hij zich van te voren wel degelijk bewust was van de mate van ongepastheid van zijn actie. Het is de werknemer in ieder geval te verwijten dat hij zijn actie onvoldoende heeft doordacht en zijn collega’s heeft overvallen met een situatie waar zij niet allemaal deel van uit wilden maken. En misschien nog wel erger is dat hij zijn verantwoordelijkheid niet heeft genomen en een klant heeft gevraagd voor hem te liegen. De kantonrechter kijkt nog eens naar beide partijen die voor hem in de rechtszaal zitten en hij voelt de spanning die tussen de werknemer en de werkgever hangt. Nee, die twee zullen niet snel meer door één deur kunnen denkt hij, waarna hij oordeelt dat hij de arbeidsovereenkomst ontbindt op grond van de verstoorde arbeidsverhouding.
Zo, en nu lust ik wel een kroketje, denkt de kantonrechter, terwijl hij de papieren in de dossiermap stopt en de rechtszaal uitloopt.
Hoe ideaal zou het zijn als u op vakantie gaat en wij ervoor zorgen dat ook de laatste zaken op het gebied van privacy goed geregeld zijn als u terugkomt? U geniet onbekommerd en wij bekijken uw privacyverklaring of andere documenten graag. En na uw vakantie kunt u daadwerkelijk zeggen: Onze organisatie is privacy proof!
Neem contact op met ons privacy team: Ruby Nefkens, Hylke Klasens en Jasper Boer
Dark ’n stormy
Omdat een verfrissend drankje in de warme zomermaanden een noodzaak is, en een tegenhanger voor alle zomerse zonnigheid ook geen kwaad kan, delen wij graag het recept voor de frisse, lichtpittige cocktail ‘Dark ’n stormy’ met u.
Voor 1 persoon heeft u nodig:
Vul een whiskyglas met ijsblokjes en schenk de rum erbij. Knijp de halve limoen uit boven het glas en voeg het ginger beer toe. Roeren, een paar druppels Angostura bitters erbij, garneren met limoen en genieten maar!
Wij wensen u een hele fijne zomermaand. En natuurlijk staan wij ook deze zomer voor u klaar zodat u zorgeloos van uw vakantie kunt genieten. Neem gerust contact met ons op.
Met vriendelijke groet,
Ester Kalis, Matthijs Bos, Eugenie Ágoston, Maartje van Asten, Nicole Stalma, Lisanne van Geest, Anantha Vos, Marjon Schlimbach, Baruch Hummen en Christiaan Silven
Van der Steenhoven advocaten N.V.
Herengracht 582 (1017 CJ) Amsterdam
tel: +31 (0) 20 607 79 79
www.vandersteenhoven.nl, mail